Türk Dış Politikası 2

Yanıt Açıklaması: Ocak 1993’te işbaşına gelen ve 1996’daki seçimleri de kazanarak Soğuk Savaş sonrası döneme damgasını vuran Clinton yönetimi, ABD’nin öncelikle ekonomik sorunlarını gidermesi gerektiği düşüncesinden yola çıkarak özellikle ilk döneminde içe kapalı bir politika ile ekonomisini düzeltmeye çalışmıştır.

Yanıt Açıklaması: Kopenhag Zirvesi öncesinde çıkan sorun, Annan Planı ile çözüme kavuşturmak için taraflara teklif sunuldu.

Yanıt Açıklaması: TİKA, TÜRKSOY, Yunus Emre Enstitüsü, TÜRKPA Orta Asya Türk Cumhuriyetleri ile olan ekonomik, ticari, sağlık, eğitim ve kültür alanındaki ilişkileri geliştirmek için çalışırken, TAC Türkiye-Afrika Odası’nı ifade etmektedir.

Yanıt Açıklaması: 2007-2011 arası Türk dış politikasının AB yoğunluklu politikalardan uzaklaşma ve Davutoğlu’nun “stratejik derinlik” politikası ile yeni ve misyoner bir politikaya dönüşmesi dış politikayı çeşitlendirmiş, bu çeşitlilik içinde “Arap Baharı” adı verilen gelişmeler, İsrail-Filistin sorunu, İran’da nükleer enerji tartışmaları, Ermenistan ile açılım denemeleri, ABD’de Obama liderliğinin getirdiği değişikliklerin etkileri başta olmak üzere pek çok faktör de özel yer tutmuştur.

Yanıt Açıklaması: BM Güvenlik Konseyi beş daimî üye olan Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Fransa, Çin ve Rusya ile on geçici üyeden oluşmaktadır. Birleşmiş Milletlerin en güçlü karar organı olan Güvenlik Konseyi’nin kararları tüm üye ülkeleri bağlayıcı niteliktedir. Dünya sorunlarına ilişkin kararların bu beş daimî üyenin kararlarına bırakılması başta Türkiye olmak üzere birçok devlet tarafında eleştirilmektedir.

Yanıt Açıklaması: D

Yanıt Açıklaması: 23 Mart 2009 tarihinde yaşanan ve sembolik olarak anlam taşıyan bir gelişme, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün Irak’ı ziyaretidir. Bu ziyaret ile 33 yıl sonra ilk defa bir Türk Cumhurbaşkanı Irak’ı ziyaret etmiştir.

Yanıt Açıklaması: Türkiye'nin AB süreci adaylığının olumsuz sonuçlanması 11 Eylül saldırılarından sonra değişen dış politikanın Türkiye açısından taşıdığı risklerden biri değildi

Yanıt Açıklaması: Fransa eski Cumhurbaşkanı Valery Giscard d’Estaing 14-15 Aralık 2001’de AB Brüksel Laeken Zirvesi’nde oluşturulan Avrupa Konvansiyonu’nun Başkanı olarak 7 Kasım 2002’de yaptığı açıklamada AB’nin genişlemesini 12 ülkeyle sınırlanması gerektiğini ileri sürdü ve Türkiye’nin coğrafi konumu, demografik ve kültürel yapısı itibarıyla “Avrupalı olmadığı” iddiasına yer vererek, Türkiye’nin AB’ye üyeliğini destekleyenlerin aslında Birliği zayıflatmayı amaçladıklarını söyledi.

Yanıt Açıklaması: Orta Doğu’da 2010’dan itibaren yaşanan, Tunus ile başlayıp Mısır, Libya, Suriye, Bahreyn, Cezayir, Ürdün, Yemen, Moritanya, Suudi Arabistan, Umman, Irak, Lübnan ve Fas’ta devam eden, adına “Arap Baharı” denen gelişmeler çerçevesinde Türkiye’nin model olma konusu sıklıkla gündeme gelmiştir.

Yanıt Açıklaması: 11 Eylül 2001’de ABD’nin New York, Washington ve Pennsylvania kentlerine El Kaide tarafından düzenlenen terörist saldırılar, güvenlik kaygılarının ön plana çıktığı yeni bir dünya yaratmıştır.

Yanıt Açıklaması: Zirve öncesinde AB’nin Türkiye’ye yönelik çelişkili politikalarına ilişkin ilk girişim Almanya ve Fransa tarafından gelmiştir. Bu iki devletin liderleri Schröder ve Chirac, Zirve öncesinde 4 Aralık 2002’de Berlin yakınlarındaki Storkow’ da bir araya gelerek Kopenhag’da Türkiye dahil her konuda ortak tavır belirlemek için “mini zirve” düzenlemişlerdir. Bu “mini zirve” den Türkiye ile ilgili çıkan karar Türkiye’nin bazı itirazlarına yol açsa da aslında müzakereler için açık sinyal veriyor ve süreci “geri dönülmesi imkânsız” bir hâle getiriyor ancak müzakerelere başlanılması için Almanya’nın önerdiği Aralık 2004 yerine Fransa’nın ısrarı ile ortaya Temmuz 2005 tarihi çıkıyordu.

Yanıt Açıklaması: Güney Kıbrıs Rum Yönetimi, bütün Kıbrıs’ı temsilen Kıbrıs Cumhuriyeti adına 1 Mayıs 2004’te AB’ye üye oldu.

Yanıt Açıklaması: 19 Şubat 2001 tarihinde düzenlenen Millî Güvenlik Kurulu Toplantısında yaşanan tartışma, Türkiye’nin en büyük mali krizlerinden birine yol açmıştır. Ekonomik ve mali kriz beklentisinin oldukça yaygın olduğu bir döneme denk gelen bu toplantıda Cumhurbaşkanı A.N.Sezer’in ithamlarından son derece rahatsız olan Başbakan Ecevit, toplantı sonrasında “Bu devletin en üst kademesinde kriz var” (Çakmak, 2007: 88) sözlerini sarf edince Türkiye’nin en büyük mali krizlerinden birisi de kontrolden çıkmıştır.