Osmanlı Türkçesine Giriş 1

Yanıt Açıklaması: Osmanlı Türk.esi alfabesinin Türk.e’nin ünlülerini karşılamaktaki yetersizliği, her şeyden önce ünlüleri kendi değerleriyle aktarabilmeye imkân ver memiştir. İlk ünitede gördüğümüz gibi, eski yazım da ünlülerimizden iki geniş-düz (a, e), iki dar-düz (ı, i) ve dört yuvarlak (o, ö, u, ü) ünlü için dört işaretin kullanılması söz konusu olmuştur: a ve e için ? elif ve ? ? he; ı ve i için ? ? ye; o, ö, u ve ü için ? vav. Doğru yanıt D'dir

Yanıt Açıklaması: C seçeneğindeki j ünsüzü Türkçe'ye yabancı dillerden girmiş sınırlı sayıda kelimede bulunur (jâle ‘çiğ’, jülîde ‘dağınık’ gibi).

Yanıt Açıklaması: Hemze Osmanlı yazısında ayrıca uzunluk elifleri (â) önünde de düşürülür: ح حكماء  yerine حكما hükemâ, علماء yerine علما ulemâ, بناء yerine  بنا binâ,  وفاء yerine  وفا vefâ gibi.

Yanıt Açıklaması: Arap alfabesine Farsların eklediği harflerden biri پ'dir.

Yanıt Açıklaması: Düzensiz hecelerin Türkçe’de düzene sokulması çift ünsüzden ikincisinin düşürülmesi yoluyla da yapılmıştır. Yazıya yansımış bir örnek: فق fıḳ ‘fıkıh’(< Ar. فقه fıḳh); krş. af (< Ar. ‘عفو afv). Bu da Türkçeleştirmenin bir başka yoludur.

Yanıt Açıklaması: Türkçe’nin hemen hemen bütün isim ve fiil kökleri tek hecelidir.

Yanıt açıklaması yok

Yanıt Açıklaması: Düzensiz hecelerin Türkçeleştirilmesinde çift ünsüz baştaysa, başa dar bir ünlü getirilerek yapılan kelimeye ‘’İskele’’ örnek olarak verilebilir.

Yanıt Açıklaması: Türkçe kelimelerin Arapça ve Farsça’ya göre oldukça farklı ve zengin ünlüleri mevcuttur. Doğru cevap A'dır.

Yanıt Açıklaması: Harflerin Bitişme Biçimleri, sayfa 9: Bitişmeyen harfler kendilerinden önceki harflerle bitişirler. Bunlar önceki harfe bitişir, ancak sonraki harfle bitişmez. Bunların bitişme biçimleri ortaktır.

Yanıt Açıklaması: Kelimelerin çekim eki almamış haline yani tabanlarına sözlük kelimesi denilir. Seçeneklerde yer alan kelimelerden I, III ve IV'teki sözlük kelimeleridir.

Yanıt Açıklaması: Kelime, edeb anlamına gelmektedir.

Yanıt Açıklaması: Kelime, mühkem anlamına gelir.

Yanıt Açıklaması: Kelime kapak anlamına gelmektedir.

Yanıt Açıklaması: Osmanlı Türkçesi yazımı üç esasa dayanır: 1. Arapça ve Farsçadan alınmış kelimelerin yazılışlarının korunma;, 2. Türkçe kelimelerin yazılışında -özel amaçlı birkaç harf dışında- bu iki Doğu diline özgü ünsüz harflerine yer verilmemesi; 3. Üç dilin ünlülerinin gösterilmesinde belli sayıda harf ve işaretin ortaklaşa kullanılması. Doğru cevap B'dir.

Yanıt Açıklaması: Haklılaşmış söyleyiş konuşma diline göre şekillenmiş söyleyişleri ifade eder. Haklılaşmış söyleyişin karşısındaki diğer bir söyleyiş ise “okumuşça söyleyiş” olup tahsilli kişilerin imlasını ihtiva etmektedir. Seçeneklerdeki ifadelerden sadece A’daki “hastalık” kelimesi konuşma dilini örnekler. Diğer seçeneklerdeki “dil-ârâm” (B), “bâzirgânligi”(C), “âşiyândegi” (D) ve “sebzezârındegi” (E) kelimeleri okumuş kesiminin söyleyişlerini ifade etmektedir. Bu nedenle doğru cevap A şıkkıdır.

Yanıt Açıklaması: Türkçe’de aslında iki türlü l vardır. Bugünkü alfabemizde ayırıcı bir işaret bulunmaz, ses kalın ve ince ünlülerle birlikte söylenirken iki ayrı niteliğe bürünmüş olur. Örnek olarak almak’taki l ile bilmek’teki l aynı nitelikte sesler değildir.Arapçanın l’si incedir; bu sesin Türkçe’ye girmiş olan kelimelerdeki söylenişini yazıya aktarmak, bugünkü yazımımızın da çözüm bulamadığı bir meseledir. Uzun ünlüden önceki l’nin inceliği ünlü üzerine konan şapka işaretiyle belirtilir (meselâ gibi).

Yanıt Açıklaması: Kelime, Tohmet (hazımsızlık) anlamına gelmektedir.

Yanıt Açıklaması: Tek heceli kelimelerde, iç seste e dışındaki bütün ünlüler harfle gösterilmiştir: دال dal, قير kır, ديل dil, يول yol, كوز göz, قول kul,كول kül; ama: تك tek, يل yel, بل bel

Yanıt Açıklaması: I. Türkçe’nin bir ünlüler dili olmasına karşılık, Arapça ünsüzlere dayanan bir dildir. II. Bir Arapça kelimede anlamlı bir ses birliği en az üç ünsüz sesten oluşur. Öncüllerde verilen yukarıdaki bilgiler doğrudur. Diğer maddeler ise yanlış bilgiler içerir.