Osmanlı Türkçesi 2

Yanıt açıklaması yok

Yanıt Açıklaması: İsm-i alet türetmek için mif‘al, mif‘âl, mif‘ale ve i‘lâlli kelimelerde mî‘âl vezni kullanılır.

Yanıt Açıklaması: A seçeneğindeki Çârpâ’nın Türkçedeki anlamı eşek, deve, koyun v.s. gibi dört ayaklı hayvanlardır. B seçeneğindeki Çelîpâ’nın Türkçedeki anlamı haç, put, sanem ile eğik ve kıvrık çizgidir. D seçeneğindeki Cezm’in Türkçedeki anlamı kat’î karar, yemin ve kararlaştırmaktır. E seçeneğindeki Cezîre’nin anlamı adadır. C seçeneğindeki Cihet, yan, yön, taraf, sebep, vesile, bahane, evkafça olan vazife, maaş, yer mahâl ve semttir.

Yanıt Açıklaması: Yalnızca B seçeneğindeki مَوْعَدْ  “mev’id” (söz verilen yer veya zaman), وعد “ va‘d” (söz verme) kelimesinden türetilmiştir ve hem ism-i mekân hem de ism-i zamandır.

Yanıt Açıklaması: Arapçada kelimelerin basına “el” eki getirildiğinde bu ekteki lam bazen okunur, bazen okunmadan atlanır. Bu durum el takısı getirilen kelimelerin ilk harflerine göre değişir. Bazı harfler lam harfini okutmadan kendisine çeker, kendisine benzeştirir. Bunlara güneş harfleri yani hurûf-ı şemsiyye denir.

Yanıt Açıklaması: Sıfat-ı Müşebbehe, fiilin belirttiği mananın kendisinde sabit ve sürekli olarak bulunduğunu gösteren, fiilden türemiş sıfatlara verilen isimdir. Mübâlağa-i Fâ‘il, bir kişinin yaptığı işi çokça veya sürekli yaptığını belirten sıfatlardır. İsm-i Mensûb, aitlik ve mensupluk anlamı veren sıfatlara denir. İsm-i Mekân, türedikleri fiilin gerçekleştiği yeri bildiren kelimelerdir.

Yanıt Açıklaması: Arapçada, kelimeyi belirli hale getiren unsur harf-i tarif ekidir. Kelimelerin önüne getirilir.

Yanıt Açıklaması: C seçeneğinde verilen فوق fevk kelimesi Arapçada "üst" anlamındadır.

Yanıt açıklaması yok

Yanıt Açıklaması: İsm-i Mekân, Türedikleri fiilin gerçekleştiği yeri bildiren kelimelerdir. Vezinleri ism-i zamân ile aynıdır. Osmanlı Türkçesinde Mef‘al, Mef‘il ve Mef‘ale olmak üzere üç vezni kullanılır.

Yanıt Açıklaması: Size sorulan انزوا  “inziva” kelimesinin ism-i fâili münzevi (مُنْزَوِى) kelimesidir.

Yanıt Açıklaması: A seçeneğindeki “hubbu’l-vatan” (vatan sevgisi), B’deki “nûrü’ş-şems” (güneş ışığı), D’deki “dâru’l-fünûn” (fenler evi) ile E’deki “şeyhü’l-İslâm” (İslam’ın şeyhi) isim tamlamasıdır. Ancak C’deki “Ramazânü’l-mübârek” ise “mübarek Ramazan” anlamında bir sıfat tamlamasıdır.

Yanıt Açıklaması: Arapça tamlamalarda önce tamlanan (muzâf) sonra tamlayan (muzâfun ileyh) gelir.

Yanıt Açıklaması: Metinde altı çizilerek işaretlenen مومى اليه mûmâ-ileyh “kendisine işaret edilen, ismi evvelce geçen” anlamlarına gelmektedir.

Yanıt Açıklaması: İttifak kelimesinin ism-i faili D seçeneğinde verilen müttefik kelimesidir.

Yanıt Açıklaması: İştiyâk kelimesinin ism-i fâ’ili A seçeneğinde verilen müştâk’tır.

Yanıt Açıklaması: Bâbdân, Türkçede yelken anlamını ifade etmektedir.

Yanıt Açıklaması: Açma, açıklama anlamına gelen شرح şerh kelimesinin mezîdünfîh masdarı انشراح inşirâh (açılmak, ferahlanmak) şeklindedir.

Yanıt Açıklaması: Yalnızca E seçeneğindeki مَبْدأ “mebde” (başlama zamanı), بدء bed’ (başlama, ilk)  kelimesinden türetilmiş bir ism-i zamandır. Diğer seçenektekilerin hepsi ism-i mekândır.

Yanıt Açıklaması: A, C, D ve E seçeneklerinde verilenler İfti´âl Bâbı olup İsm-i Fâ´il’dir. B seçeneğinde verilen Mükteseb(kazanılmış, elde edilmiş) ise İsm-i Mef´ûl’dur.