Osmanlı Türkçesi 1

Yanıt Açıklaması: İkinci hece u, ü ise umumiyetle yazılır. Ancak kuzu kelimesinde ikinci hece u olmasına rağmen seçenekte yazılmamıştır. Kelimenin doğru yazılışı قوزو biçimindedir. Doğru cevap D’dir.

Yanıt Açıklaması: بونون  bunun kelimesi yanlış yazılmıştır. bunun doğru biçimi بونك şeklindedir. Doğru cevap D’dir.

Yanıt Açıklaması: "e" ünlüsü kelime başında ا ile gösterilir : ال el, ار er, اك ek, اس es ‘‘a’’ sesi verilmesini önlemek için bazen elifin üzerine hemze ء konulabilir: et أت er أر ev أو eş أش . Kelime içinde ‘‘e’’ umumiyetle gösterilmez: gerek كرك emek امك bebek ببك dere دره dede دده. Doğru yanıt "E" şıkkıdır.

Yanıt Açıklaması: Şimdiki zamanın ikinci çoğul şahıs ekiyle çekimlenmiş olan "üşümektesiniz" sözcüğünün yazılışı اوشومكده سكز şeklindedir. Doğru yanıt "C" şıkkıdır.

Yanıt Açıklaması: كلسه ك dilek-şart, diğerleriyse istek-emir kipiyle çekimlenmiştir. Doğru yanıt "D" şıkkıdır.

Yanıt Açıklaması: Harekeleri dikkate alındığında جَنّتْ sözcüğünün doğru okunuşu "cennet"tir.

Yanıt Açıklaması: Türkçede şimdiki zaman eki olarak kullanılan –makta eki kalın ünlü ile biten fiillere -makta (مقده), ince ünlü ile biten fiillere -mekte (مکده) ekleri fiil tabanına ilâve edilerek yazılır. Seçeneklerdeki fiillerden “istemek” fiili “e” ince ünlüsüyle bittiği için ek ince sıra biçiminde yazılmalıdır. Doğru cevap D’dir.

Yanıt Açıklaması: Tenvin: Üstün, ötre ve esrenin kelimenin son harfinde çift yazılmasıdır. Okunuşu da değişir.

Yanıt Açıklaması: ولر - var; sözcüğünde elif birleştirilmez, doğrusu; وار şeklindedir.

Yanıt Açıklaması: باشلاماسینلر fiilinin doğru okunuşu “başlamasınlar” biçimindedir. Doğru cevap C’dir.

Yanıt Açıklaması: Türkçe’de dilek-şart kipi –sa/–se eklerinden oluşur ve سه şeklinde tek şekilli olarak yazılır. Doğru cevap D.

Yanıt Açıklaması: Soru kökünde verilen kelime ilk harf elif ikinci harf ra üçüncü harf be olduğundan kelimenin Türkçesi araba’dır.

Yanıt Açıklaması: Arapça kelimelerin yazılışında uzun ünlüler harfle (elif, vav, ye) gösterilirken kısa ünlüler yazılmaz. Bu sebeple kısa ünlülerin okunmasında hatalar olur. Kelimelerin doğru okunabilmesi için kısa ünlüleri göstermek üzere kullanılan bazı işaretlere hareke adı verilir. Hareke Kur’ân’ı yanlış okumayı önlemek amacıyla ortaya çıkmıştır. Harekeler üstün (fetha), ötre (damme), esre (kesre)dir. Sözü edilen harekeler çift yazılması halinde tenvin adını alır. Üstün harfin üstüne konur ve harfi a/e okutur; ötre harfin üstüne konur ve harfi o/ö/u/ü okutur; esre harfin altına konur ve harfi ı/i okutur. Üstünlü tenvin kelimenin son harfini an/en okutur; esreli tenvin kelimenin son harfini ın/in okutur, ötreli tenvin kelimenin son harfini un/ün okutur. Med [ آ ] elif harfinin üstüne konur ve uzun â sesi verir. Bu işaret ilk sesi a olan Türkçe kelimelerde de kullanılmıştır. Örnek: آق âk Şedde [ ّ ] Arapça kelimelerde yan yana gelen aynı ünsüzlerin tek harf yazılıp iki harf okunması için harflerin üzerine konan bir işarettir. Örnek: cennet تّ ن َ ج Cezm [ ْ ](sakin, sükûn), harf üstüne konur ve ünsüz okutur. Türkçe kelimelerde kapalı hecelerin heceyi kapayan ünsüzlerinin okunması için konmuştur: örnek ْ bir

Yanıt Açıklaması: Bazı Türkçe kelimelerde günümüzde e olarak kullanılan ses ( ﻴ ) ( ی ) ile gösterilmiştir. “gelmek” sözcüğü ise bu harf ile gösterilmemektedir ve yazılışı گلمک biçimindedir. Doğru cevap B’dir.

Yanıt Açıklaması: 153 sayısının Osmanlı Türkçesi yazılışı: ١٥٣ şeklindedir.

Yanıt Açıklaması: بدوش-Bedüş "omuza, omuzda" anlamlarında kullanılmaktadır. Doğru cevap B'dir.

Yanıt Açıklaması: Üç döneme ayrılan Batı Türkçesinin ilk dönemine Eski Osmanlıca, Eski Türkiye Türkçesi veya Eski Anadolu Türkçesi adları verilir. Bu dönem Anadolu Selçukluları, Beylikler Çağı ve Osmanlı Devletinin İstanbul’un fethine kadar olan zamanı içine alır.

Yanıt Açıklaması: Türkçeye sonradan girmiş ünsüzlerden c, f ve j sesleri de Türkçe kelime başlarında yer almaz. Cep sözcüğü Türkçe kökenli değildir. Doğru cevap A’dır.

Yanıt Açıklaması: 1908’den sonraki dönem “Yeni Türkiye Türkçesi” olarak adlandırılır. Doğru yanıt “A” şıkkıdır.

Yanıt Açıklaması: Oğuz Türklerinin Anadolu’da oluşturdukları dil “Batı Türkçesi”, “Batı Oğuzcası”, “Türkiye Türkçesi” gibi adlarla anılmaktadır. Batı Türkçesinin 13. yüzyıldan 20. yüzyılın başlarına kadar süren uzunca bir dönemde Anadolu’da gelişen yazı diline “Osmanlı Türkçesi” denir.