Türk Dili 2

Yanıt Açıklaması: Herhangi bir konuyu yeni ve kişisel görüşlerle ele alarak etkili bir anlatımla sunan düzyazılara deneme denir. Deneme, okuyucuyu düşündürmeyi amaç edinmesi nedeniyle makale ve fıkra gibi düşünsel boyutları olan bir yazı türüdür. Ancak belirli bir düşünceyi benimsetmeye çalışmaması nedeniyle fıkradan; belgelere, tanıklara yer verme zorunluluğu olmaması açısından da makaleden; belirli bir sonuç ve yargıya varmama yönüyle de eleştiriden ayrı bir özellik taşır. Öte yandan deneme yazılarında, anı ya da günlük türünde rastlanan bir içtenlik ve gelişigüzellik havası vardır. Her konuda yazılabilmesi, deneme türünün en belirgin özelliği olarak görülebilir.

Yanıt Açıklaması: Gelişme, konunun türlü yönlerden açılıp genişlediği, zenginleşip olgunlaştığı bölümdür. Yardımcı düşünceler bu bölümde ele alınır. Konuyu açık ve anlaşılır bir biçimde çeşitli yönleriyle ortaya koyacak yardımcı düşünceler, okuyucuyu ana düşünceye adım adım ulaştıracak birer basamak niteliğindedir. Bu bakımdan her kompozisyonda gelişme bölümünün uzunluğu değişir. Yardımcı düşüncelerin sayıca fazla olduğu konularda gelişme bölümü de buna göre uzun olur. Yardımcı düşüncelerin ayrı ayrı paragraflarda işlenmesi uygun bir yöntemdir. Konuyla ilgili örnek verilecekse yeri gelişme bölümüdür.

Yanıt Açıklaması: Açıklamaya ve bilgi vermeye dayalı anlatım türlerinden biri olan makalenin konu sınırlaması yoktur. Toplumun genelini ya da bir bölümünü ilgilendiren bilimsel ve sanatsal her konuda yazılabilir. Yazar dilediği konuyu seçer. Makalede amaç, bilgi vermek, okurun görüşünü ve düşüncesini etkilemek olduğu için genellikle açıklayıcı ya da tartışmacı anlatım biçimi ile yazılır.

Yanıt Açıklaması: 12 Aralık 1928 yılında basılan İmla Lügatı, Türkçedeki sözcüklerin yeni Türk harfleriyle nasıl yazılacağını göstermiştir.

Yanıt Açıklaması: Tanıklama, anlatılanlara somutluk kazandırmak için başkalarının düşüncelerinden ve sözlerinden yararlanmadır. Tanık gösterme olarak da adlandırılır.

Yanıt Açıklaması: Sorunun yanıtı bir düşünce yazısı türü olarak "Anı" dır

Yanıt Açıklaması: Türkçenin yazım kurallarının oluşması süreci, Türk Yazı Devrimi ile başlamıştır. 12 Aralık 1928 yılında basılan İmla Lügatı, Türkçedeki sözcüklerin yeni Türk harfleriyle nasıl yazılacağını göstermiştir. Bu yazım kılavuzu 1941 yılına kadar basın-yayın ve eğitim kurumlarında kullanılmıştır. Bu on üç yıl içerisinde ‘söyleyişe göre yazım’ öncelik taşımıştır. Uygulamada ortaya çıkan yazım sorunlarına, Türk Dil Kurumu’nca 1941’de İmla Kılavuzu adıyla yeniden basılan yazım kılavuzu ile çözüm aranmıştır. İmla Kılavuzu 1962’ye kadar yedi kez; 1965’te Yeni İmla Kılavuzu adıyla içeriği yeniden düzenlenerek dört kez (1965-1968); 1970’te Yeni Yazım (İmla) Kılavuzu olarak iki kez; 1973’ten 1981 yılına değin de Yeni Yazım Kılavuzu adıyla beş kez basılmıştır. Türk Dil Kurumu’nun on bir baskı yapan yazım kılavuzu ile Türkçenin yazımı büyük ölçüde geleneksel bir yapıya kavuşmuştur.

Yanıt Açıklaması: Türkçede sesteş olan üç ayrı ki vardır: (1) Aitlik bildiren +ki ekinin yazımı: Bir ek olduğu için sözcüğe bitişik yazılır: Elimizdeki imkânları kullanmamakta neden direniyoruz? (2) Bağlama işlevindeki ki sözcüğünün yazımı: İki cümleyi bağlayan yani bağlaç olan ki ayrı yazılır: Bizim de işimiz bu! Onlar unutacak, biz söyleyeceğiz ki cümle âlem duysun. (3) Pekiştirme veya şüphe görevinde kullanılan ki sözcüğünün yazımı: Pekiştirme görevindeki ki sözü yüklemlerden sonra kullanılır ve ayrı yazılır: Sen zaten evde çalışıyorsun, senden önce gelebilmem mümkün değil ki ! Türkçede bağlaç olarak kullanılan dA ile bulunma hâli ( +DA ) eki zaman zaman karışmaktadır. Bunları ayırmanın en kolay yolu, cümleden çıkardığımızda anlam bozuluyorsa bu ektir ve birleşik yazılmalıdır; anlam bozulmuyorsa bağlaçtır, ayrı yazılmalıdır: Bugün 30 yıllık sosyoloji eğitiminden sonra vardığım nokta, sosyolojide bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir dersem beni Sokratesvârî bir tevazu ile itham edebilirsiniz. Soru eki daima ayrı yazılır; ile bağlacı ve ile edatı farklı görevlerde kullanılsa da yazım biçimleri aynıdır, karışıklık yaratmaz. Doğru cevap D’ dir.

Yanıt açıklaması yok

Yanıt açıklaması yok

Yanıt Açıklaması: Düşünce öbeği olan paragrafta okuyucunun zihninde karşılaştırma yapmasını sağlayarak konunun kavranmasına yardımcı olmak mümkündür. Karşılaştırma kişilerin, nesnelerin, olayların ve olguların benzer veya ayrı yanlarını incelemek için yapılan kıyaslamadır.

Yanıt açıklaması yok

Yanıt Açıklaması: Tanımlama, örneklendirme, karşılaştırma, tanıklama ve tanıtlama paragrafta anlatım biçimlerindendir. Kişileştirme bir anlatım biçimi değildir.

Yanıt Açıklaması: Okul öncesinde ilk gelişen dil becerisi dinlemedir. Daha sonar dinleme ile birlikte konuşma becerisi gelişir.

Yanıt Açıklaması: yurt içi

Yanıt Açıklaması: Günümüzde kullandığımız noktalama işaretlerinin birçoğu yazı dilimize Batı’dan Tanzimat döneminde geçmiştir. Bu işaretleri bizde ilk olarak Şinasi, Şair Evlenmesi adlı tiyatro eserinde kullanmıştır.

Yanıt Açıklaması: Düz yazıda yapılan şiir alıntılarında mısraları birbirinden ayırmak için kullanılır. Örnek olarak şu metin gösterilebilir: Necati Cumalı’nın “Güler’in Elleri”ni okusanız, eller aşkınızın uzantısı oluverir: Ellerin aklıma geldikçe/Kırık bir dal gibi senden/Gölgesi kadehlerime düşen/Giderken çektiğin kapımın üstünde/Ellerin omuzlarımda gezen/Anladım bütün şüphelerim beyhude/Ne çare geri dönemem!

Yanıt Açıklaması: Bilinmediği düşünülen veya başka dillerdeki karşılığı verilmek istenen bir kelimenin yabancı dildeki veya Türkçedeki karşılığı ayraç içinde verilebilir.

Yanıt Açıklaması: Makalede yazarın ortaya koyduğu konuda nesnel bir dil kullanması gerekir. Konu hakkında araştırmanın sonuçlarını açıklarken kanıtlama amacı güdülür.