Açıklama:
Yanıt Açıklaması: “Postmodernlik illa da modernliğin reddi, itibarsızlaştırılması ya da sona erdirilmesi değildir. Postmodernlik, kendi kendisine, durumuna ve geçmişte yaptıklarına daha derinlemesine, dikkatle ve sağduyuyla bakan, gördüklerini tamamen sevmeyen ve değişme gereksinimi hisseden modernlikten başka bir şey (ne eksik ne fazla bir şey) değildir. Postmodernlik, rüştüne ermiş modernliktir: Kendisine içerden değil de dışarıdan bakan, kazanç ve kayıplarının tam bir hesabını yapan, kendisinin psikanalistliğini yapan, daha önce asla dile getiremediği niyetlerini keşfeden, bunların birbirlerini iptal eden, çelişkili niyetler olduğunu gören bir modernlik. Postmodernlik, kendi imkânsızlığını kabul eden modernliktir; kendini gözetleyici bir modernlik; bir zamanlar bilinçsizce yaptığı şeyleri bilinçli biçimde terk eden modernliktir” (Bauman, 2003, s.347-348). bir kopma ya da belirgin bir farklılaşma yoktur. Bauman, bu durumu postmodernliğin doğasına bağlar. Çünkü onun yaklaşımında postmodernliğin dışlama gücü zayıftır. Dolayısıyla sınırlara sınır koyan postmodernliğin, kendi ayırt edici özelliği olan farklılığa, modernliği de dâhil etmekten başka çaresi yoktur. Bauman, postmodernliğin kendi kimliğini inkâr etmeden modernliği dışlayamayacağının altını özellikle çizer. Çünkü paradoksal olarak, modernliğin dışlanması, eldeki her şeyin modernliğe terk edilmesi anlamına gelecektir. Bauman, modern zihniyeti, doğuşuyla mahkemelik olan ve ömrü- davacı ya da davalı olarak- mahkemelerde geçen bir zihniyet olarak değerlendirmektedir. Postmodernliğin ise otoritesini tanıdığı hiçbir mahkemenin olmamasından dolayı başvuracağı mahkemenin de olamayacağını belirtir. Doğru cevap B'dir.
